علاوه بر اين‌كه زن و مرد آرام‌بخش و زينت يكديگرند خانه تفريحگاه آنها نيز مي‌باشد. اگر بدرستي خانه آن خانه‌اي باشد كه اسلام مي‌خواهد، اگر زن آن زني باشد كه اسلام گفته است، اگر مرد آن مردي باشد كه اسلام گفته است بهترين تفريحگاه خانه است. شايد در جلسه‌ي ما كساني باشند كه دلشان متوجه منزل است تا بعد از اتمام كار روزانه به منزل رفته و خستگي، بي‌نشاطي، غم و اندوهشان را در خانه رفع كنند. شايد در مجلس ما خانمي باشد كه منتظر شوهر باشد تا در بزند و او در را روي شوهر باز كند و خستگي و بي‌نشاطي و اندوهش را با يك نظر، با يك تبسم رفع كند. از اين جهت پيغمبر اكرم(ص) مي‌فرمود:

«ما استفاد امرء مسلم فائده بعد الاسلام افضل من زوجه مسلمه تسره اذا نظر اليها»[1]

هيچ فائده‌اي بعد از اسلام مفيدتر از اين نيست كه انسان زني داشته باشد كه وقتي به او نگاه مي‌كند مسرت آميز باشد؛ تبسم زن و مرد در روي يكديگر موجب مسرت باشد. با ملاحظه‌ي روايات مي‌بينيم ارزش زن خوب نه مثل طلا و نقره و همه‌ي دنيا كه بعد از اسلام هيچ چيز با ارزشي بهتر از زن خوب نداريم. و آن كساني كه زن خوب دارند آن كساني كه شوهر خوب دارند و براستي زن و شوهري كه تفريحگاه يكديگرند خيلي حمد خدا كنند. و اسلام همين را مي‌خواهد كه خانه‌هاي ما تفريحگاه باشد. و بهترين مسرتها براي زن اين باشد كه با شوهرش بگويد و بخندد. شما بايد كاري بكنيد كه موجب مسرت خانم باشيد. خانم بايد كاري كند كه موجب مسرت همسرش گردد.

شخصي خدمت رسول اكرم رسيد و عرض كرد يا رسول الله همسري دارم كه وقتي به منزل مي‌روم خود در را باز مي‌كند و در صورتم تبسم مي‌كند. با من مي‌نشيند و مي‌گويد و مي‌خندد و بالاخره اگر غمي، اندوهي، خستگي‌اي داشته باشم رفع مي‌كند. پيغمبر فرمودند اين زن يكي از عْمال خداست او فرشته است و ثوابش هم نظير فرشته و عملش خيلي ارزش دارد.

مرد هم همين‌طور است. بايد مواظب باشيد اگر اين تكيه‌گاه را شكستيد ديگر كسي را نداريد با او درد دل كنيد اين همسر است كه مي‌تواند آرامش بدهد كه ضعف اعصاب پدا نشود. تبسم‌هاي يك زن، گفت و شنود با او، درد دل با او منزل را تفريحگاه مي‌كند. و اگر محبت و دلسوزي در منزل از بين رود محيط خانه فوق‌العاده آلوده مي‌شود. آن هم نه آلوده براي خودش. اي كاش اين محيط آلوده براي زن و شوهر تنها بود. براي بچه‌ها از هر جاي فاسدي فاسدتر مي‌شود. و اين‌كه مي‌بينيد بچه‌ها استعدادشان كم است حافظه‌هاشان ضعيف است و روز به روز هم كمتر مي‌شود بدانيد تقصير شماست اين ناآراميهائي كه در بچه پيدا مي‌شود معمولاً تقصير زن و شوهر است. وقتي آرامش در خانه نباشد براي زن سلول است. موجب ضعف اعصاب است. ديگر تفريحگاه نيست.

بعضي اوقات اتفاق مي‌افتد مرد مي‌خواهد در گوشه‌ي كوچه، قهوه‌خانه، تا نصف شب بنشيند؛ اما خانه نرود. بعضي اوقات زن حاضر نيست به شوهرش نگاه كند. و تقصير خود ماست كه اين تكيه‌گاه را با اين حرفهاي ناهنجار، توقعات بيجا و بالاخره تحميلها شكستيم يا مي‌شكنيم. بايد ولو زن و مرد پير شده باشند با جمالترين لفراد باشند. شماا خيال نكنيد جمال فقط اين است كه كسي آرايش بكند. نه. جمال واقعي آن است كه در چشم انسان داراي جمال باشد.

در داستان ليلي و مجنون كه شايد واقعيت هم نداشته باشد، قضيه‌ي ليلي و مجنون يا قضيه‌ي شيرين و فرهاد پندهاي خوبي ديده مي‌شود. مي‌گويند آوازه‌ي عشق ليلي و مجنون به پادشاه آن زمان رسيد و اين دو را خواست. وقتي كه رفتند پادشاه نگاهي به ليلي كرد و ديد يك زن بيابان‌نشين، سياه، داراي لبهاي بزرگ و يك زن بتمام معني زشت  است. تعجب كرد كه با اين آوازه‌ي عشق مجنون به ليلي، ليلي اين است، مجنون متوجه شد ك شعر خواند خيلي عالي كه:

اگر بر ديده‌ي مجنون نشيني                                               بغير از حسن از ليلي نيبني

گفت تو بيا روي چشمهاي من بشين، از عينك چشم من نگاه كن، از عينك محبت و عشق من نگاه كن آن وقت كار مي‌رسد به اين‌‌جا. به او مي‌گفتند مجنون! اين‌كه سياه است مي‌گفت: مْشك هر چه سياه‌تر باشد خوشبوتر است و بديهايش توجيه مي‌شود.

اگر زن به شوهر محبت داشته باشد نمي‌تواند تصور بديهايش را بكند. ولو اين‌كه يك كسي  هم دلوزي كند و بگويد كه شوهرت بد است در مقابل او ايستادگي مي‌كند. ولو مادرش باشد ولو پدرش باشد و دفاع از شوهر مي‌كند. و اگر مرد به زنش محبت داشته باشد ولو اين زن با جمال نباشد اما براي او با جمالترين زنهاست. لازم نيست زنها پيش جادوگرها بروند تا محبت شوهر را حل كنند. اين كار غلطي است و گناه بزرگي دارد.

كسي نزد پيغمبر اكرم(ص) عرض كرد: يا رسول الله‌! من يك گناه كردم و آن اين بود كه با جادو مي‌خواستم محبت شوهرم را جلب كنم. پيغمبر اكرم(ص) عصباني شدند و فرمودند: آسمان را به زمين بردي و زمين را به آسمان. عالم را سياه كردي. واي بر تو! ترسيد. رفت و مشغول عبادت شد. خبر دادند يا رسول الله او همه چيز را رها كرده و مشغول عبادت شده است فرمودند: خدا او را نمي‌آمرزد.[2]

و معناي نيامرزيدن اين است كه توبه‌ي ‌او اين است كه برود شوهرداري كند؛ نه ترك زندگي و مشغول عبادت شود.

بقول پيغمبر اكرم(ص) اگر مي‌خواهي شوهر به تو نگاه كند و خوشحال شود، تو را بهترين زنها حساب كند، زني باش شوهردار؛ خانه‌دار؛ بچه‌دار. ديگر مسلم است كه اين مرد هر چه بد باشد تو را دوست دارد. اگر محبت خانم را مي‌خواهي دست از ركاكت زبانت بردار. مواظب باش زبانت ركيك نباشد. و از چيزهائي كه محبت را زود از بين مي‌بردركيك بودن زبان بزني!‌ اگر شما غم و غصه در بيرون داري و مشكلات زندگ بر تو فشار آورده است اين را خانمت نياورده است. به منزل كه مي‌روي همه را فراموش كن. مواظب باش فرياد به سر بچه‌ها نزني؛ فرياد سر همسرت نزني. فرياد گناهش بزرگ است. يعني همين فرياد ات كه فشار قبر مي‌آورد.

يكي از اصحاب خاص پيغمبر(ص) مرد. پيغمبر اكرم(ص) تشييع جنازه‌اش كردند و به دست مبارك پيغمبر به خاك سپرده شد. مردم گفتند: خوشا به حال او كه به دست پيغمبر اكرم(ص) دفن شد. پيغمبر (ص) فرمودند: قبر چنان فشاري به او داد كه استخوانهاي سينه‌اش درهم شكست. گفتند: يا رسول الله آدم خوبي بود. پيغمبر اكرم(ص) فرمود: بله آدم خوبي بود اما فرياد سر زنش مي‌زد. بد اخلاق بود.

مسلمان بد زبان نيست. اگر فحش دهد مسلمان نيست. اگر خداي ناكرده مردي پيدا شود كه زن را كتك بزند مردانگي ندارد. مسلمان نيست. نبايد باريك‌بين باشد. مو را از ماست بكشد. اين‌ها فشار قبر دارد. و چنين كسي مورد بغض خدا و پيغمبر اكرم(ص) و ائمه طاهرين است. خداي ناكرده مردي پيدا شود ركاكت زبان داشته باشد يا زني در مقابل شوهر زبان دراز باشد پيامبر اكرم(ص) مي‌فرمود: دو دسته در محشر زبانهايشان باندازه‌اي بزرگ است كه روي محشر افتاده و اين زبانها را مردم پايمال مي‌كنند. گفتند: يا رسول الله اينها كيانند؟ فرمودند: يك دسته افرادي كه پشت سر مردم غيبت و عيب‌جوئي مي‌كنند. و دسته‌ي ديگر زناني كه زبان دراز در مقابل شوهرند. آن مردي كه داد مي‌زند، فحش مي‌دهد زبانش در خانه ركيك است.

بعضي اوقات مي‌بينيم راستي يك مرد متشخصي است اما باندازه‌اي نفهم است كه به بچه‌اش مي‌گويد پدر سوخته؛ پدر سگ. يعني به خودش فحش مي‌دهد. و معلوم است كه اين پدرسگ، سگ خواهد شد. اتفاقاً از چيزهائي كه خيلي راست است همين است. زيرا اگر كسي در خانه بدزبان شد، پرخاشگر شد اين پرخاشگريها برايش ملكه مي‌سازد و ملكه برايش هويت مي‌سازد و طبق قانون تجسم اعمال به صورت سگي در مي‌آيد. اين سگ است اما خودش نمي‌بيند. اگر چشم بصيرت داشته باشد مي‌بيند كه سگ است. مي‌گفت او را به خواب ديدم سگ بود. گفتم تو كه آدم خوبي بودي چرا سگي؟ گفت آه از بداخلاقي در خانه! آه از بد اخلاقي در خانه! آه از بد اخلاقي در خانه!

اين‌كه به بچه‌اش پدر سگ مي‌گويد يا العياذ بالله به زنش اين‌گونه جسارتها مي‌كند اين راستي سگ است. اگر كساني نظير صدرالمتألهين يا علامه مجلسي كه كشف و شهود داشتند به او نگاه كنند مي‌بينند كه سگ درنده است. خانم! پرخاشگري نداشته باش. ممكن است تو از نظر جمال، جواني، شخصيت در ميان مردم مطرح باشي، اما در نزد ملائكه‌ي آسمانها و افراد اهل دل يك سگي بيش نباشي. وقتي به تو نگاه كنند ببينند خانم سگ است ولو ظاهراً جوان، داراي جمال و لباس خوب باشد. آقا! مواظب باش يك وقت در ميان مردم خيلي با شخصيتي، خيلي نفوذ اجتماعي داري، خيلي به تو احترام مي‌كنند، متمكن و قدرتمندي، اما در نزد ملائكه‌ي آسمانها سگي. وقتي به تو نگاه مي‌كنند مي‌گويند سگ. در روايات داريم اين بداخلاقهاي داخل خانه، اين كتك بزنهاي داخل خانه، اين فحش بده‌هاي داخل خانه وقتي مي‌ميرند روحشان بايد به ساحت مقدس ربوبي برود- هر كس كه بميرد بايد روحش پيش خدا برود و از آن‌جا برگردد به بهشت يا جهنم. لذا از آسمان اول و دوم و سوم و چهارم تا به آسمان هفتم به لوح و قلم و بالاخره به عررش پروردگار و عندالله برسد.- آن وقتي كه مي‌رسد به آسمانن اول مي‌گويند سگ آمد! چه مي‌كني؟ يعني راستي بصورت سگ مي‌روي نزد خدا!

اما اگر بعكس، بحث امروز را مراعات كني، اگر خانه محل آرامش باشد، اگر زن و شوهر براي يكديگر آرام‌بخش باشند، زينت يكديگر باشند، تفريحگاه و موجب مسرت يكديگر باشند وقتي قبض روح مي‌شوند و بالا مي‌روند مي‌گويند: آقا آمد؛ خانم آمد؛ مؤمن آمد. وقتي هم پيش خدا برود از او راضي است. و كسي كه خدا از او راضي باشد معلوم است به كجا مي‌رود. و كسي هم كه خدا از او راضي نباشد و خدا از او غضبناك باشد معلوم است كه بهنگام برگشت به كجا برمي‌گردد.

خدايا! به بچه‌هاي ابي عبدالله الحسين(ع) قَسَمت مي‌دهيم خانه‌هاي ما را، همسرهاي ما را چه زن و چه مرد براي همه‌ي ما موجب مسرت، زينت، آرامش قرار بده. خدايا! به عزت و جلالت به پسر و دخترهاي ما همسر خوب كه نور چشم آنها در دنيا و آخرت باشد كرامت بفرما!

پي نوشت ها:

[1]. وسائل الشيعه جلد14 صفحه‌ي23 پيامبر(ص) فرمود: مرد مسلمان فائده‌اي بعد از اسلام بالاتر از همسر مسلمان خود نبرده است كه با نگاه به او شادمان بشود.

[2]. وسائل الشيعه ج14 ص184.